Zasady administrowania siecią komputerową w architekturze „klient-serwer”
Klient-serwer (ang. client/server, client-server model) – architektura systemu komputerowego, w szczególności oprogramowania, umożliwiająca podział zadań (ról). Polega to na ustaleniu, że serwer zapewnia usługi dla klientów, zgłaszających do serwera żądania obsługi (ang. service request).
Podstawowe, najczęściej spotykane serwery działające w oparciu o architekturę klient-serwer to: serwer poczty elektronicznej, serwer WWW, serwer plików, serwer aplikacji. Z usług jednego serwera może zazwyczaj korzystać wiele klientów. Jeden klient, w ogólności, może korzystać jednocześnie z usług wielu serwerów. Według schematu klient-serwer działa też większość, obecnie spotykanych, systemów zarządzania bazą danych.
W pewnym uproszczeniu, bez wdawania się w techniczne szczegóły realizacji, sposób komunikacji według architektury klient-serwer można scharakteryzować przez określenie zadań (wyznaczenie ról) obu stronom oraz zdefiniowanie ich trybów pracy.
- Strona klienta
Jest to strona żądająca dostępu do danej usługi lub zasobu.
- Tryb pracy klienta:
- aktywny,
- wysyła żądanie do serwera,
- oczekuje na odpowiedź od serwera.
- Strona serwera
Jest to strona świadcząca usługę lub udostępniająca zasoby.
- Tryb pracy serwera:
- pasywny,
- czeka na żądania od klientów,
- w momencie otrzymania żądania, przetwarza je, a następnie wysyła odpowiedź.