lut 12 2019 12 lutego 2019 12 lutego 2019 przez Michał Franczak

Konfiguracja UBUNTU

Napisano w

Wygląd Ubuntu

Po instalacji systemu Ubuntu wita nas bardzo skromny pulpit. Jest to ogromna zaleta środowiska Unity. Po lewej stronie mamy dosyć szeroki i wygodny “Panel Uruchamiania”, z którego sięgamy po najczęściej uruchamiane programy. U góry jest cienki pasek menu, gdzie znaleźć można między innymi szybki dostęp do ustawień systemowych, wyłączenie systemu (nie, systemu nie wyłącza się z poziomu ustawień systemowych).

Górny Pasek Menu

“Pasek Menu” umieszczony w górnej części pulpitu domyślnie pełni w Ubuntu 15.04 dwie funkcje:

  • Pierwsza to szybki dostępu do ustawień systemowych, panelu sterowania, przełączania się użytkowników komputera, informacji o komputerze, pomocy. Wyświetlany domyślnie jest tam też czas, powiadomienia połączeń sieciowych przewodowych i bezprzewodowych oraz informacji innych aplikacji zagnieżdżających się w systemowym “trayu”.
  • Drugą funkcją jest zastąpienie “Menu Okna” aktywnej aplikacji zmaksymalizowanej. Okno aplikacji przywołanej do pełnego ekranu pozbawiane jest swojego menu. “Menu Okna” tej aplikacji przejmuje “Pasek Menu” pozwalając nam oszczędzić nieco cennego wymiaru pionowego w naszych panoramicznych wyświetlaczach.

Panel Uruchamiania

W “Panelu Uruchamiania” domyślnie znajdziemy, między innymi, ikonkę “panelu wyszukiwania” (odpowiednik “menu start”), ikonkę menadżera plików, przeglądarki, Centrum Oprogramowania, ustawień oraz “pokaż pulpit”. Pojawiać się tam będą także ikony okien programów uruchomionych niekoniecznie z poziomu tego menu. Otwartą aplikację symbolizuje mały trójkącik po lewej stronie ikony programu w tym menu, natomiast aktualnie używany program, aktywne okno, zaznaczone jest dodatkowo trójkącikiem z prawej strony ikonki. Otwieranie dodatkowych okien programu (np. przeglądarki) nie będzie skutkowało dokładaniem ikon w “Panelu Uruchamiania”, tylko trójkącików przy ikonie programu. Trójkąciki – mały szczegół, ale na pierwszy rzut oka widać ile czego mamy pootwierane, nawet kiedy wszystkie okna aplikacji są zminimalizowane.

Klikając prawym przyciskiem myszy na ikonce w “Panelu Uruchamiania”, spowodujemy rozwinięcie się menu. W zależności od aplikacji menu może być bardziej rozbudowane lub mniej. Jeśli ikonka aplikacji nie znajduje się domyślnie w “Panelu Uruchamiania”, pojawi się opcja jej dodania. Jeśli aplikacja jest przywiązana do tego panelu, wyświetli się opcja usunięcia ikony programu z “Panelu Uruchamiania”. Jeśli program jest uruchomiony można spod prawego klawisza od razu go zakończyć. Jeśli klikniemy prawym, np. na ikonce Firefox, zostaną wyświetlone specyficzne funkcje tego programu: “Otwórz nowe okno” i “Otwórz nowe okno w trybie prywatnym”.

Ikony programów w tym panelu można dowolnie przesuwać, sortując je sobie według ważności. Może to być przydatne w przyszłości, kiedy nauczymy się poruszać po środowisku Unity nie odrywając rąk od klawiatury.
Na “Panelu Uruchamiania” znajduje się także miejsce dla systemowego kosza, ikonki “Wyświetlania Pulpitu” (“Pokaż Pulpit”) oraz (domyślnie wyłączonej) ikonki “Obszary Robocze”, umożliwiającej przełączanie się pomiędzy wieloma pulpitami.

Panel Wyszukiwania

“Panel Wyszukiwania” jest zakręcony, jak laska Mikołaja, albo jak logo Ubuntu na ikonce w “Panelu Uruchamiania” otwierający go. Tak, to ta ikonka w górnym lewym rogu ekranu – odpowiednik wysłużonego Windowsowego “Menu Start”. Jedyne podobieństwo to pole edycyjne działające podobnie, jak “Wyszukaj” we Viście, Win7, czy 8. Wpisujemy w nie to, co chcemy wyszukać, a “Panel Wyszukiwania” filtruje nam wyniki, w efekcie czego szybko docieramy do żądanej funkcji systemu, aplikacji, folderu, pliku a nawet zakładki w przeglądarce, czy zdjęcia na Facebooku.

W “Panelu Wyszukiwania” możemy rozpocząć poszukiwania w 7 różnych trybach. Wyszukiwanie możemy zawęzić przez wybranie odpowiedniej soczewki:

  • Pierwsza, domyślna soczewka to “początek”. Wyszukiwanie w obrębie tej soczewki jest bardzo ogólne i zazwyczaj wystarczające. Dodatkowo wynik poszukiwań można przefiltrować, np. według kategorii (grafika, pliki, sieć social, itd.), jak i źródła (amazon, facebook, google drive, itp.).
  • Druga soczewka to “programy”. Tu wynikiem poszukiwań są programy. Znalezione programy można filtrować według kategorii (gry, biuro, grafika, itd.) oraz na te zainstalowane w systemie, jak i proponowane do instalacji. Z tego poziomu można doinstalować brakującą nam aplikację.
  • Soczewka trzecia to “pliki i foldery”. Tutaj wyniki poszukiwań ograniczone są do lokalnych zasobów komputera, a mówiąc bardziej szczegółowo, do plików i folderów znajdujących się na naszym dysku w komputerze.
  • Czwarta soczewka “wideo” posłuży do odnalezienia filmu zarówno lokalnie na komputerze, jak i w sieci internet.
  • Piąta, “muzyka” służy do wyszukiwania muzyki na naszym komputerze: pojedynczych utworów, jak i albumów. Muzykę można filtrować według gatunku.
  • Soczewka szósta to “zdjęcia”. Za pomocą tej soczewki odnajdziemy zdjęcia z naszego komputera oraz kont powiązanych z systemem: fotki znajomych z facebooka, zdjęcia z albumów google.
  • Siódma soczewka “social” służy do wyszukiwania postów, wiadomości z powiązanych portali społecznościowych z systemem.

Obszary robocze

Unity w Ubuntu pozwala na pracę z wieloma pulpitami, konkretnie z czterema – twórcy Ubuntu uznali, że nie ma potrzeby użycia więcej niż czterech pulpitów. Obszary robocze domyślnie są wyłączone i zaraz po instalacji pracujemy w obrębie jednego pulpitu, jak w Windows. Aby włączyć “Obszary Robocze”, należy uaktywnić opcję z poziomu “Ustawień systemu” -> Wygląd -> Zachowanie -> Włączenie obszarów roboczych. Po uaktywnieniu tej opcji, w “Panelu Uruchamiania”, pojawi nam się ikona umożliwiająca przełączanie się pomiędzy pulpitami.

Po naciśnięciu ikony “Obszary Robocze”, na ekranie zostanie wyświetlona zawartość wszystkich czterech pulpitów oraz wszystkie otwarte okna w obszarach roboczych. Okna aplikacji można w tym trybie przenosić dowolnie pomiędzy pulpitami. Klikając w jeden z pulpitów dokonamy przejścia do niego – dalej praca będzie kontynuowana właśnie w obrębie tego wybranego obszaru roboczego. Także nowo otwierane okna, aplikacje, będą uruchamiane na wybranym przez nas obszarze roboczym.

Klawiszologia

Sprawne poruszanie się w Ubuntu nie musi być realizowane wyłącznie za pomocą myszki – choć, jak to mówią: wszystko można “wyklikać”. Opanowanie skrótów klawiszowych w Unity, może pozwolić nam na szybsze dotarcie do pomocnych funkcji systemu bez odrywania rąk od klawiatury (np. podczas pisania w edytorze tekstu). Aby zobaczyć, jakie kombinacje klawiszy można wykorzystać podczas pracy w Ubuntu, wystarczy dłużej przytrzymać klawisz “Super” (zazwyczaj ten z flagą Windows ;] na klawiaturze). Po przytrzymaniu tego klawisza, wyświetli nam się pomoc dotycząca kombinacji klawiszy i ich funkcji w systemie.

Najczęściej używane przeze mnie to:

  • Super + 1,2,3… – uruchamianie kolejnych aplikacji z “Panelu Uruchamiania”
  • Super + W – rozrzucenie okien na aktualnym obszarze roboczym
  • Super + Shift + W – rozrzucenie okien ze wszystkich pulpitów
  • Super + S – przejście od wyboru pulpitu
  • Ctrl + Alt + Strzałka kursora – przełączanie się pomiędzy pulpitami
  • Ctrl + Alt + Shift + Strzałka kursora – przeniesienie aktywnego okna na inny obszar roboczy
  • Alt + Tab – przełączanie się pomiędzy aplikacjami w bieżącym pulpicie
  • Alt + Ctrl + Tab – przełączanie się pomiędzy aplikacjami ze wszystkich obszarów roboczych

Najciekawsze jednak:

  • Krótko klawisz Super – rozwinięcie “Panelu Wyszukiwania”
  • Ctrl + Tab (w “Panelu Wyszukiwania”) – zmiana soczewki
  • Krótko Alt (mając otwarte okno, aplikację) – otwiera “Panel Wyszukiwania Poleceń” z menu aplikacji – świetna sprawa do szybkiego dotarcia do opcji, bez kluczenia myszką po rozwijanym menu aplikacji

źródło: https://www.dobreprogramy.pl/

Tagi: