Organizacja stanowiska pracy człowieka w pozycji siedzącej


Nie da się ukryć, że w dzisiejszych czasach człowieka zdominowała pozycja siedząca. 8 lub więcej godzin w pracy w pozycji siedzącej, następnie kolejne godziny spędzone w samochodzie lub autobusie oraz w domu. Długotrwałe wykonywanie pracy w pozycji siedzącej może doprowadzić do dolegliwości bólowych i zmian zwyrodnieniowych odcinka szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. Najważniejsze dla prawidłowej pozycji ciała podczas pracy siedzącej jest dostosowanie stanowiska pracy do indywidualnych wymiarów pracownika oraz do rodzaju wykonywanych czynności.

Jednym z najważniejszych elementów stanowiska pracy w pozycji siedzącej jest siedzisko krzesła, ponieważ ma ono największy wpływ na pozycję, jaką przyjmuje pracownik podczas wykonywania pracy. Oparcie siedziska powinno umożliwiać podparcie odcinków kręgosłupa: piersiowego, lędźwiowego oraz krzyżowego.

Siedzisko powinno posiadać:

  • możliwość obrotu wokół osi pionowej o 360°,
  • 5-ramienną podstawę na kółkach,
  • podłokietnik (do ciągłej pracy siedzącej niezbędne są podłokietniki z regulowaną wysokością i odległością między nimi),

Ponadto powinno ono mieć regulację:

  • wysokości płyty w zakresie 40-50 cm,
  • pochylenia oparcia od 100°do 110°,
  • pochylenia płyty siedziska do tyłu od 3° do 6°,
  • oparcia w pionie.

Pracownik może także poprosić swojego pracodawcę o wyposażenie stanowiska pracy w podnóżek. Powinien mieć on kąt pochylenia w zakresie 0°-15°, a jego wysokość powinna być dostosowana do potrzeb wynikających z indywidualnych cech pracownika.

Kolejnym istotnym elementem stanowiska pracy siedzącej jest biurko (stół). Powinno ono zapewnić taki obszar pracy, aby nie ograniczyć ruchów pracownika, umożliwić swobodne wykonywanie czynności, a także zagwarantować swobodną przestrzeń dla nóg. Elementy wyposażenia stołu powinny być rozmieszczone w zasięgu kończyn górnych pracownika. Rozmieszczając wyposażenie na powierzchni roboczej należy pamiętać o zachowaniu odległości co najmniej 100 mm między klawiaturą a przednią krawędzią stołu. Mysz powinna znajdować się w tej samej odległości i na tej samej wysokości co klawiatura.

Najpopularniejszą pracą w pozycji siedzącej jest praca przy komputerze. Nie wymaga ona podnoszenia, przenoszenia, pchania lub ciągnięcia ciężarów, lecz mimo to może powodować u wielu osób dolegliwości układu mięśniowo-szkieletowego.

Praca przy komputerze powoduje m. in.:

  • statyczne obciążenie mięśni stabilizujących kręgosłup w pozycji siedzącej,
  • statyczne obciążenie mięśni barków i rąk obsługujących klawiaturę,
  • statyczne obciążenie mięśni karku utrzymujących głowę podczas obserwacji monitora, dokumentów i klawiatury.

Dolegliwości układu mięśniowo-szkieletowego wynikające z pracy przy komputerze przyjmują postać bólów, umiejscowionych głównie w okolicy:

  • szyi i karku,
  • barków,
  • odcinka lędźwiowego kręgosłupa,
  • rąk.

Wykonywanie długotrwale pracy przy komputerze pomimo występowania sygnałów bólowych, może z biegiem czasu doprowadzić do zmian zapalnych lub degeneracyjnych, jak np.:

  • bóle i sztywnienie mięśni,
  • zapalenie stawów,
  • zwyrodnienie stawów kręgosłupa.

Podczas pracy siedzącej należy chronić kręgosłup i pamiętać, aby:

  1. Nie garbić się i siedzieć w taki sposób, żeby zachować naturalne krzywizny kręgosłupa, ponieważ tylko w ten sposób można uniknąć zwiększenia nacisku na dyski międzykręgowe w okolicy lędźwiowej,
  2. Wykorzystywać całą powierzchnie siedziska krzesła, a nie tylko przednią lub środkową część,
  3. Unikać skrętu tułowia, co oznacza, że elementy stanowiska pracy powinny być ustawione na wprost pracownika,
  4. Podpierać plecy, zwłaszcza w okolicy lędźwiowej, a przedramiona opierać na podłokietnikach,
  5. Wysokość siedziska powinna być tak ustawiona, aby krawędź nie powodowała ucisku w strefie podkolanowej; stopy nie mogą znajdować się pod siedziskiem (kąt w stawie kolanowym nie powinien być mniejszy niż 90°),
  6. Korzystać z podnóżka, umożliwiającego wyższe podparcie stóp,
  7. Unikać utrzymywania przez dłuższy czas nieruchomej pozycji ciała,
  8. Robić co godzinę krótkie kilkuminutowe przerwy lub znaleźć zajęcie o innym charakterze (związane z pozycją lub chodzeniem),
  9. Po pracy w pozycji siedzącej (zawsze wiąże się to z obciążeniem statycznym) unikać biernego odpoczynku, np. siedzenie przed telewizorem, wskazane są natomiast zajęcia wymagające ruchu.

źródło: https://asystentbhp.pl/
Tagi: